திருநங்கைகள் கல்லூரியில் சேர்க்கை - அரசிற்கு நன்றியும், சில கோரிக்கையும்

இந்தியாவில் முதன் முறையாக, அதுவும் தமிழகத்தில் திருநங்கைகளுக்கு கல்வி கற்பதில் வாய்ப்பு அளிப்பது குறித்து முதல்வர் அறிவிப்பு வெளியிட்டுள்ளார். நலவாரியம் அமைத்தலை தொடர்ந்து திருநங்கைகளின் நலனுக்கான அடுத்த படிக்கட்டாக இது கருதப்படுகிறது. ஆனால், இதிலுள்ள சில நடைமுறை சிக்கல்களை அறிந்து அதற்கும் அரசு ஆவண செய்தால் மட்டுமே அதன் முழு பலனும் கிட்டும்.


பொதுவாக, திருநங்கைகள் தங்கள் குடும்பத்தை விட்டு வெளியேறும் பொழுது வயது 16 முதல் 22 ஆகிறது. தான் ஒரு ஆணல்ல, திருநங்கை என்பதை முழுதாக உணர்ந்து அதனால் ஏற்படக்கூடிய அனைத்து பின் விளைவுகளையும் அறிந்து, தீர்க்கமான முடிவெடுக்கும் வயது இது. ஆனால், அதற்குப்பின் அவர்கள் தொடர்ந்து குடும்பத்துடன் தொடர்ந்து வாழ்வது அரிதினும் அரிது. குடும்பத்தை விட்டு வெளியேறிய பின் திருநங்கைகளின் வாழ்க்கை முறை என்னவென்பதும் நாம் அனைவரும் நன்கு அறிந்ததே.


பிச்சை எடுத்தோ அல்லது பாலியல் தொழில் செய்தோ வாழ வேண்டியுள்ள திருநங்கைகள் அதனை விட்டுவிட்டு கல்லூரி செல்வது என்பது நடைமுறையில் சாத்தியமல்ல. பெற்றோருடன் வாழும் பட்சத்தில் கல்லூரிக் கட்டணம், தங்குமிடம், உணவு, பாதுகாப்பு இவற்றை அவர்களே பொறுப்பேற்றுக் கொள்வர். ஆனால், அன்றாட செலவிற்கே பிச்சை எடுக்கும் திருநங்கைகள் கல்லூரி செல்ல ஆரம்பித்தால் அவர்களின் கல்விக்கான அடிப்படை தேவைகளுக்கு பொறுப்பேற்க யாரும் இல்லை என்பதே நிஜம்.


அப்படியே கற்பதற்கு பொருளாதார தடையேதும் இல்லாதபோதும், தொன்றுதொட்டு திருநங்கைகளுக்கிடையேயுள்ள அர்த்தமற்ற சட்டதிட்டங்களுக்கிடையே சிக்கிக் கொண்டு கடினமான வாழ்க்கையை வாழ்ந்து வரும் திருநங்கைகள் இந்த அரசானையை கேள்விப்பட்டு கல்லூரியில் சேர்வதற்கு ஆர்வமும் காட்டப்போவதில்லை. திருநங்கைகளில் பலர் 10-ம் வகுப்பு கூட தேராதவர்கள். சிலர் M.A., M.Sc., M.B.A., M.Phil கூட முடித்திருக்கிறார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. அதிகம் படிக்காத திருநங்கைகளுக்கு கல்வியின் அவசியம் குறித்த விழிப்புணர்வு இருப்பதில்லை. நன்கு படித்தவர்களுக்கோ, படித்தும் வேலையில்லாத நிலையில், தொடர்ந்து படிப்பு அவசியமற்றது.


இத்தகைய காரணங்களால், இம்முயற்சி தோல்வியடைவதற்கே அதிகம் வாய்ப்புள்ளது. பிறகு, திருநங்கைகளுக்கு அரசு உதவ முன்வந்தாலும், திருநங்கைகள் அதனை முறையாக பயன்படுத்துவதில்லை என்ற அர்த்தமற்ற பழிச்சொல் தான் மிஞ்சும்.


*********


திருநங்கைகளின் வாழ்க்கை தரத்தை மேம்படுத்தவேண்டுமெனில் முதலில் அவர்களை குடும்பம் ஏற்றுக் கொள்ள ஆவண செய்ய வேண்டும். குடும்பம் ஏற்றுக் கொள்ள சமூகத்திற்கு திருநங்கைகள் குறித்த சரியான புரிதலை பரவலாக்க வேண்டும். மற்ற ஆண் / பெண் அனைவருக்கும் வாய்த்த இயல்பான குடும்பச் சூழல் திருநங்கைகளுக்கும் ஏற்பட வேண்டும்.


ஆதரவற்ற நிலை, பிச்சையெடுத்தல், மற்ற தகாத சூழல் போன்றவற்றை சந்திக்காத வாழ்க்கை முறை திருநங்கைகளுக்கு அமைய வேண்டும். அப்பொழுது மற்றவர்களைப் போலவே திருநங்கைகளாலும், இவ்வரசானையைப் பயன்படுத்தி படிக்க முடியும். அதைவிட முக்கியம் இப்பொழுதுள்ள படித்த / படிக்காத திருநங்கைகளுக்கு அவர்களின் கல்வித் தகுதிக்கேற்ப தகுந்த வேலைவாய்ப்பினை ஏற்படுத்தி தருவதன் மூலம் இவ்வரசானையை பயனுள்ளதாக்கவும் முடியும்.


**********


இவ்வரசானையின் கூறப்பட்டுள்ள சில நிபந்தனைகள் அங்கீகாரத்திற்கிடையே ஒதுக்குதலாகவும் உள்ளது.


இவ்வரசானை அரசு கல்லூரிகளில் அதுவும் கலை / அறிவியல் ( Arts and Science )பாடங்களுக்குத்தான் பொருந்துமாம். தனியார் கல்லூரிகளிலோ, மற்ற உயர் கல்விகளுக்கோ இந்த அரசானை பொருந்தாதாம். தமிழக அரசு தாயுள்ளத்துடன் இதனை பரிசீலித்தேயாக வேண்டும். திருநங்கைகளுக்கு அரசு அளிக்கும் கல்வி வாய்ப்பென்பது முழுமுற்றானதாக இருக்க வேண்டும். அதில் பாகுபாடென்பது பொருளற்றது.


அதோடு, இருபாலர் கல்லூரிகளில் (Co-education ) மட்டும், அதும் கடைசி பெஞ்சில் தான் அமர வேண்டும் என்ற தடைகளையும், கருணையோடு பரிசீலிக்க வேண்டும்.



***********


அரசின் நல்முயற்சிக்கு சிரம் தாழ்ந்த வந்தனமும்; அம்முயற்சி ஆக்கப்பூர்வமாக இருக்க வேண்டும் என்ற ஆதங்கமுமே திருநங்கைகளின் சார்பாக எனது இப்பதிவின் நோக்கம்.