ப்ளாக்கை விட்டா போகிறேன்....?

நண்பர்களே!! எனது முந்தைய பதிவில் கூறியிருந்ததை பலரும் சரியாக புரிந்து கொள்ளாமல் இருப்பதை பார்க்கிறேன்..

உணர்ச்சிவசப்படுவதை நிறுத்திவிட்டுப் படித்தால் நான் சொல்ல வருவதின் அர்த்தம் புரிந்திருக்கும்

இனி...

நான் ப்ளாக்குவதற்கு காரணமென்ன..?

கண்டிப்பாக எனது எழுத்து திறமையைக் காட்டவோ, தமிழைக் காப்பற்றவோ (எந்த மொழியின் மீதும் தனிப்பற்றும் கூட கிடையாது)அல்ல.. எனக்கு எழுதுவதில் பெரிய ஆர்வமோ; திறமையோ எப்போதும் இருந்ததில்லை என்பதுதான் உண்மையும். நடிகையாக ஆசைப்பட்டதுண்டு; ரிசர்ச் ஸ்காலராக ஆசையுண்டு ஆனால் ரைட்டராகும் ஆசையிருந்ததில்லை; இருந்தும் நான் எழுத வந்ததன் முழு காரணம், நாங்களும்(திருநங்கைகளும்) மனிதர்கள் தான்; இதே இந்தியாவில் தான் நாங்களும் இருக்கிறோம்.. எங்களையும் கொஞ்சம் நினைத்துப் பாருங்கள் என்று எங்களைக் குறித்த பிரக்ஞையை மக்கள் மண்டையில் ஏற்ற வேண்டும் என்பதே.


பரிசை முன்னிருத்தியா நான் கவிதை எழுதினேன்?

இல்லை. கவிதை எழுதினேன்.. அதை போட்டிக்கும் இணைத்தேன். அவ்வளவே, ஒருவர் திறமைசாலியாய்; சிறந்த படைப்பாளியாய் இருப்பதென்பது நல்லதே... ஆனால், அவர் திறமைசாலியாய் தான் இருக்க வேண்டும் என்று கட்டாயம் இல்லை.. அந்த விதத்தில் ஒரு பொது தளத்தில் நுழைய சமஉரிமை வேண்டும். இது மட்டும் தான் எங்களுக்கு வேண்டும். என் திறமையில் வெற்றியென்றால் சந்தோசம் (வெற்றியை யாராவது வேண்டாமென்றா சொல்வார்கள்). வெறும் அனுதாபம்/பச்சாதபம் இதெல்லாம் என்னை எரிச்சலாக்குவன அது எனக்கு வேண்டாம் என்று சொல்கிறேன்.. இதிலென்ன தவறுல்லது..?

சரி, பரிசை ஏன் பரிசீலிக்குமாறு சொன்னேன்...?

ஆம், பரிசை பரிசீலிக்கத்தான் சொன்னேன். வேண்டாமென்று சொல்லவில்லை. காரணம், ஒரு படைப்பைக் குறித்த விமர்சனம் இருக்கலாம். அரசியல் இருக்கக் கூடாது.. மற்ற எந்தப் படைப்பிற்கும் இல்லாத ஒரு விமர்சனம் எனது படைப்பில் மட்டும் வரக் காரணமென்ன..?
நேர்மையான, உண்மையான எந்த படைப்பாளிகளுக்கும் படைப்பைத் தாண்டி, ஆனால் படைப்பையே கேலிக்குள்ளாக்கும் இத்தகைய விமர்சனம் எரிச்சலைத்தான் தரும். ஒருவேளை நண்பர்களின் விமர்சனப் பார்வை(?!)யின்படி மேற்படி கவிதை பரிசுக்கு தகுதியில்லை என்ற கருத்து பரவலாக எழும் பட்சத்தில் மறுபரிசீலிக்கத்தான் கூறினேன்.. தெயவங்களே!! இதிலென்ன தவறுல்லது...


தொடர்ந்து பிளாக்க மாட்டேனா..?

சிலர் என்னிடம் போனில் தொடர்பு கொண்டு "இதற்காக ப்ளாக்குவதை நிறுத்தலாமா..?" என்ற ரேஞ்சில் புலம்பத்துவங்கி விட்டனர்.. மக்களே!! எப்போதும், எந்த இடத்திலும் நான் பிளாக்குவதை நிறுத்துவதாக சொல்லவேயில்லை.. எங்கள் பிரச்சனையை முடிந்தவரை பொதுத் தளத்துக்குக் கொண்டு செல்வதை எனது தார்மீகக் கடமையாக செய்துவருகிறேன். அந்த விதத்தில், ப்ளாக்கை விடும் idea எனக்கு எப்போதும் இருந்ததில்லை.. Infact, தலைப்பைப் பொருத்து அடுத்த மாதமும் நான் போட்டியில் சேருவேன்..

இறுதியாக, வெற்றி தோழ்வி என் வேட்கையல்ல, வாய்ப்பு மட்டுமே என்பதைக் கூறி., தொடர்ந்து யாரும் பின்னூட்டமிடவும் வேண்டாம் என்றும். குறிப்பாக, என்னை சிறுபிள்ளைத்தனமாக பதில் பின்னூட்டமிடும் வகையில் நிர்பந்திக்க வேண்டாம் என்றும் கேட்டுக் கொள்கிறேன்...

The Game is Over...

சில சுவாரஸ்யமான பின்னூட்டங்களை இத்துடன் இணைத்துள்ளேன்.

// வாழ்க்கையில் பல சோதனைகளையும் வேதனைகளையும் தாண்டி வந்த உங்களுக்கு இந்த
வார்த்தைகள் எல்லாம் தூசு.
வாழ்க்கையில் சாதனைகள் என்று நினைத்து பலர் புகழும்பொழுது, சில எதிர்வினைகளும் வரத்தான்
செய்யும். இவை வெற்றியின் இன்னொரு பக்கம். இரண்டையும் ஓரே மாதிரி பாவித்தால்,
எதுவும் நம்மை பாதிக்காது என்பது என் கருத்து.// said ராமசந்திரன் உஷா

// லிவிங் ஸ்மைல்,
என்னங்க இது? ஒரே ஒருவரின் தனிப்பட்ட கருத்துக்கு எதுக்குங்க தனிப் பதிவு போட்டு பரிசு வேண்டாம்னு சொல்லிகிட்டு... // said பொன்ஸ்

//சொல்லடி சாதரணமானது! அதை பெரிதுபடுத்தக்கூடாது என்பது என் கருத்து! பரிசு உங்கள் கவிதைக்கு தான் ஸ்மைல்!! // said We the people

// லிவிங் ஸ்மைல் வித்யா!
பரிசு வெளியிடப்பட்ட நாளில் வென்றேனே என்று மகிழ்ச்சியாய் ஒரு பதிவை போட்டிங்க அது சரி .
அடுத்த நாள் ஒரு பின்னூட்டத்தை வச்சி பரிசு வேணாம்னு சொல்றதா? // said தம்பி

// A honest and a caring suggestion.

start a new blog with a different identity. Do not say who you are. See how people respond to that. // said பிரேம லதா

// நீங்கள் வலையுலகத்துக்குப் புதியவர். இந்த வலையுலகத்தில் மனம் புண்படுத்துவது, புரிதல் இல்லாத கருத்து மோதல்கள் இவைகள் அதிகம். அவைகளுக்காக நாம் நம் தன்னிலையை இழக்கவோ, எழுத்தைக் குறைத்துக்கொள்ளவோ கூடாது.

உங்களிடம் நாங்கள் எல்லோரும் நிறைய எதிர்பார்க்கும் நேரத்தில் நீங்கள் இதுபோன்ற முடிவுகள் எடுப்பது சரியல்ல.

நீங்கள் நீங்களாக இருங்கள். இந்தச் சின்ன சலசலப்புகள் உங்களை சஞ்சலப்படுத்த அனுமதிக்காதீர்கள். // said தருமி

// தாழ்வு மனப்பான்மை வேண்டாம் என்று சொல்லும் நீங்கள், இந்த பதிவின் மூலம் தாழ்வு மனப்பான்மையில் தான் இருக்கிறீர்கள் என்று நினைக்கிறேன். மாறுபட்ட தன்மை உள்ளவருக்கு உள்ள சந்தேகங்கள் இப்படியும் இருக்குமோ என்றும் எண்ணத் தோன்றுகிறது, மீண்டும் உங்கள் முடிவுகளை பரிசீலனை செய்யுங்கள். // said கோவி கண்ணன்

// பரிசை மறுத்திருப்பதன் மூலம் நீங்கள் உண்மையான ஊக்கமுள்ள படைப்பாளி என்பதை நிரூபித்திருக்கிறீர்கள். // said முபாரக்

// இதுபோல ஓட்டெடுத்து ஜெயுக்கும்போதெல்லாம் பரிசு வேண்டமென்பீர்களா? இதற்காகவா இத்தனை முயற்சிகள் எடுக்கிறீர்கள்.// said சிறில் alex

// நண்பர் ஜயராமன் கூறியதில் தவறேதும் இல்லை.
முதல் மூன்று கதைகளைப் பாராட்டி, உங்கள் வெற்றியில் 'அனுதாபம்' என்னும் பங்கு கொள்ளும் உணர்வு மற்றவர்க்கு இருந்ததையே பதித்திருக்கிறார்.

பின்னர் "மற்ற" கதை, கவிதைகளை விமரிசித்திருக்கிறார்.
உங்கள் படைப்பை அல்ல!
சம்பந்தப்பட்ட அனைவருக்கும் மனவேதனைதான் மிஞ்சியது இதனால்.
போராடத்துடிக்கும் நீங்கள் இன்னும் சற்று நிதானமாகச் சிந்திப்பீர்கள் என நிச்சயமாக நம்புகிறேன்.
மேலும் தொடர்ந்து எழுதுங்கள்.
தவறாகப் புரிந்து கொள்ள மாட்டிர்கள் நீங்கள் என்ற நம்பிக்கையும் உண்டு. // said sk

// நான் விழுப்புரத்தில் படிக்கும்போது கூவாகம் வரும் திருநங்கையர் பலர் படும் அவஸ்தைகளை கண்கூடாகக் கண்டிருக்கிறேன். உங்களது எழுத்துகள் ஒரு சிலரின் பார்வையையாவது மாற்றுமெனில் அது வெற்றியே. தொடர்ந்து எழுதுங்கள் // said kvr

// "சமுதாயத்தில் இந்த விசயம் கவனத்திற்கு உள்ளாக வேண்டியது.அது இங்கு சொல்லப்படுகிறது".இதில் இரக்கமான ஒரு விசயம் அதில் உள்ள உண்மை, மற்றும் அவசியத்தின் பால் கவனிப்பாகி நாளடைவில் உரியன செய்யப்படுகிறது.சுதந்திரம் கூட இப்படித் தான் பெறப்பட்டது.இவ்வகை இரக்கம் தவறு அல்ல.It is equivalent of attention and necessary action.The prize has been given this way rather than the first way.And moreover a writer can never hide him/her in his/her writings.So beware of the distinction. // said clown

// ஜயராமன் குறிப்பிட்ட அனுதாபம் உங்கள் கவிதையில் விவரிக்கப் பட்டவர்களுக்கே என்பது என் புரிதல். இன்னமும் அவ்வாறே நம்புகிறேன். அவர் மன்னிப்புக் கேட்டுள்ளார். இது பற்றி மேலும் அவர் விளக்குவதற்கு அவருக்குள்ள தர்மசங்கடத்தைப் புரிந்துகொள்ளுங்கள்.

தம்பி என்பவருக்கு - ஒருவர் உளமாற மன்னிப்பு கேட்பதை விமர்சிப்பது எனக்கு சரியாகப் படவில்லை. ஜயராமனின் சொற்களில் பாசாங்கு இருப்பதாக எனக்குத் தெரியவில்லை.

விதயா, மன அமைதி பெற்று மேலும் தொடர்ந்து வலைப் பதிவீர்களாக! வெற்றிகளை தொடர்ந்து குவிப்பீர்களாக! // ஓகை நடராஜன்

// 2. உங்கள் அடையாளத்தை மாற்றிக் கொள்ளாதீர்கள். நீங்கள் நீங்களாகவே இருந்து வெல்ல வேண்டும். வெல்வீர்கள். அதற்கு வேண்டிய மனவுறுதி ஏற்கனவே இருக்கிறது. அது தொடரட்டும்.

3. சில நேரங்களில் அடுத்தவர் பேச்சை கண்டுகொள்வது எவ்வளவு அவசியமானதோ....அந்த அளவிற்கு அவசியமானது கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதும்.

அவ்வளவுதான். தொடரட்டும் பயணம் தொய்வில்லாமல். துணைக்கு நாங்கள் இருக்கிறோம் // said ராகவன்...

தேன் கூடு முடிவுகளில் நண்பர் சதயம் கூறியிருந்தது...

// எனக்கென்னவோ நம்ம பொன்ஸ்க்கு மொதப் பரிசு கொடுத்திருக்கலாம்….வித்யாவுக்கு மூனாம் ப்ளேஸ் …ஏதோ இந்த தடவ தப்பு பண்ணீட்டீங்க…அடுத்த வாட்டி பரிசு அனொன்ஸ் பண்றதுக்கு முன்னால நம்ம கைல ஒருவார்த்த கேட்டுட்டு செய்ங்க…..சரியா… // said சதயம்


// தேன்கூடு தந்த அங்கீகாரத்தை நிராகரிக்கும் அளவிற்கு நீங்கள் வளர்ந்து விட்டதாக நிணைக்கிறீர்களா?, அல்லது தேன்கூட்டின் தரத்தை குறைவாக மதிப்பிடுகிறீர்களா?...

இம்மாதிரியான சின்னச் சின்ன வார்த்தைகள் உங்களை கூட்டுக்குள் முடக்குமானால் நீங்கள் சாதிக்கப் பிறந்ததாய் சொல்லிக்கொள்வதில் அர்த்தமில்லை சகோதரி... // said சதயம்

// தேன்கூடு தேர்ந்தெடுத்த பரிசை விமர்சிக்கும் சதயத்தையும், ஜெயராமனையும் விட சந்தேகமேயில்லாமல் நான் பெரிய ஆள் தான்...? மேலும், சாதிக்கப் பிறந்ததாக நான் யாரிடம் சொன்னதில்லை...// said லிவிங் ஸ்மைல் வித்யா